Het heeft vannacht aardig geregend. Dat hadden we niet verwacht.
We hadden de wekker gezet want het is een flink eind rijden vandaag, maar we hebben nog geen zin om op te staan. Het is hier later licht dan gisteren. Na een kwartiertje toch maar de kachel aan, koffie zetten en ontbijten. Om 7.15 uur wordt het licht en de lucht ziet er weer goed uit.
Iets later dan gepland, om 7.57 uur rijden we bij 3 graden van de camping, op weg naar Red Rock Coulee, de eerste stop.
Eerst gaan we dumpen. Water vullen kan niet, want hier is geen water, maar vanavond staan we commercieel, dus dat is geen probleem.
En dan zitten we opeens weer op een onverharde weg. We negeren de navi-juf, want daar heb je hier ook niks aan. Het is misschien wel korter, maar zeker niet sneller en bovendien mogen we officieel niet over onverharde wegen, al zijn we daar wel een beetje flexibel in.
Bij sommige farms staat een groot aantal enorme graansilo's. Heel bijzonder om te zien.
Dan steekt een kudde van een stuk of 10 herten in galop de weg over. Gelukkig zien we ze van tevoren, dus geen probleem, hooguit dat ik wel een foto en een filmpje heb, maar niet zoals ik zou willen. Ze springen over het hek en de laatste kruipt er onderdoor.
Verderop loopt nog een groepje pronghorn in het land maar die zijn ver weg, maar nog wat verder staan er een paar vlakbij de weg. Een bok en 3 dames.
De weg, de 61 oost, is zo stil dat we rustig even stil gaan staan om ervan te genieten. Wel raar dat hier nergens waarschuwingsborden staan, maar iedereen zal het hier wel weten en verder komt er waarschijnlijk niemand.
Aan de 887, na 1,5 mijl onverharde weg, ligt Red Rock Coulee Natural Area. Het is een klein, maar heel bijzonder stukje land. Je rijdt eerst alleen maar tussen vlakke graanvelden en dan opeens ligt er een stukje waar, 1,5 - 2,5 m. in doorsnee, grote ronde stenen liggen. Erg leuk om even tussendoor te lopen.
Dan vervolgen we de reis en bij Medicine Hat gaan we links, west dus, Highway 1 op, de ons welbekende Trans Canada Highway, oftewel de TCH. Hier is hij wel supersaai. Dat duurt eeuwen en pas in de buurt van Drumheller wordt het mooi. Daar zijn Badlands ontstaan en deze regio is ook bekend om het feit dat er enorm veel dinosaurusoverblijfselen zijn gevonden en het noemt zich dan ook niet voor niets de Dinosaur Capitol of the World.
We gaan naar de camping Dinosaurland RV Park. De receptie is gesloten en je kunt via het enveloppensysteem betalen of, wat wij graag willen omdat we niet genoeg cash hebben, bellen en dan doorgeven dat je met de credit card wilt betalen. Maar eigenlijk vinden we het er helemaal niet leuk uitzien en dus gaan we op zoek naar een andere camping. Dat valt niet mee, want veel zijn al voor het seizoen gesloten, maar dat zie je pas als je er bent. Zo hebben we 20 km (heen en weer) gereden om voor een dichte deur te staan. Wel kwamen we zo langs het Royal Tyrell Museum waar we eigenlijk vanmiddag naartoe willen en langs het kleinste kerkje, waar maar 6 mensen in passen, al zit je dan wel met je knieën tegen je kin denk ik. We zijn er niet gestopt, want de stemming begint te dalen.
We hebben nog niet gegeten en het is inmiddels al 2 uur geweest. Terug naar Drumheller om te kijken of daar nog wat anders is. We stoppen bij het informatiecentrum met 's werelds grootste dinosaurus voor de deur. Daar neem ik een paar foldertjes mee van campings die open zouden moeten zijn, maar van de 4 zijn er toch 2 dicht; even internet geraadpleegd. Een lijkt ons echt niks, dus gaan we toch maar naar Dinosaurland.
Het achterste deel is hier ook dicht. We kijken wat beter en een full hookup plek ziet er een stuk leuker uit. Grenst achter aan groen en een watertje, wat je overigens niet ziet, en er staan bomen. Het is $ 8,- duurder dan een W/E, wat we eigenlijk wilden, maar hier kunnen we wel mee leven. Blijft dat de camping pal aan de weg ligt, maar het zij zo.
Ik heb inmiddels bedacht dat het misschien een idee is om eerst wat te eten, nooit weg tegen drieën, en om dan vanmiddag te beginnen met inpakken, morgenochtend naar het museum te gaan en daarna verder inpakken en soppen. We hoeven morgen nog maar 1,5 uur te rijden, dus het past wel.
Jan klaart helemaal op. Goed idee. We koken een ei, maken een omelet aux champignons en een boterham en dan trekken we de koffers uit de auto. De zon schijnt, het is vandaag niet zo warm geworden als gisteren, uiteindelijk een graad of 15, maar goed genoeg om op de picknicktafel in te pakken. Dat is op de terugweg altijd moeilijker dan heen, maar we zijn een heel eind gekomen. Als alles maar meekomt, hoe maakt niet uit.
Tegen 5 uur vinden we het welletjes en nemen een drankje. Ik zet de foto's door en Jan internet wat. We zitten binnen met de deur open, maar nu om 6 uur begint het fris te worden.
Het eten bestaat uit restverwerking en is dus eigenlijk hetzelfde als gisteren, maar we hebben geen honger meer. De bbq heeft het weer prima gedaan. Jan loopt 2x naar de vuilnisbak en dan is de keuken klaar voor de afwas. Veel deze keer met de eieren van vanmiddag, maar het is zo klaar.
We moeten nog bedenken wat we vanavond gaan doen, nu we geen CPD meer hebben. We internetten wat, lezen wat, maar er zit wat onrust in de lucht. Het is het aanstaande vertrek. Helemaal nog geen zin in.
Het is S03E01 van Poldark geworden, maar het bleek dat we die al gezien hadden. Dat was van de winter, een poos geleden, dus we hebben hem wel uitgekeken.
Gereden: 453 km