Dag 26, 2 oktober, West Yellowstone

10 voor 7 wakker, dus eerst de kachel even aan voordat we opstaan. Helaas is die nog steeds in staking. Jan checkt alle knopjes en de handleiding en het zou iets met een sail switch kunnen zijn. We bellen Fraserway en krijgen een dame die naam, telefoonnummer, unitnummer en huurovereenkomstnummer moet hebben. De eerste 3 hebben we, maar waar hebben we de overeenkomst nou gelaten? Het is nog vroeg tenslotte. Ze vraagt waar we zijn; Absaroka Bay Campground in Cody. Blijven jullie daar of gaan jullie verder? Het plan is om naar West Yellowstone te gaan. Hebben jullie de huurovereenkomst al? Nee, we zoeken nog. Wat een onzin. Ze hebben toch een systeem waar alles in staat! Naam, unitnummer en bingo zou je zeggen. Ze heeft het probleem in de computer gezet en we worden teruggebeld. Lord knows wanneer. We hopen dat we dan bereik hebben. Ze blijven het dan proberen zegt ze, maar ze hebben de overeenkomst wel nodig. Ik ga ook even op zoek en op de meest logische plek, bij alle andere papieren, zit hij natuurlijk. Zoals gezegd, het is nog vroeg. We zullen zien wanneer ze bellen.
De DEF moeten we ook nog bijvullen. Dat is ook een beetje een vaag verhaal. Er kan 6 gallon in en hij moet helemaal vol zijn, anders reset de melding niet en je moet het er langzaam ingieten. We hebben een grote tank gekocht, maar niet gekeken hoeveel erin zit. Straks maar doen. Het is een tank van 2,5 gallon, dus er moet er nog 1 in.

Gelukkig is het droog en schijnt de zon, maar het is  nog wel koud buiten: een graad of 4. Binnen iets meer, maar met 2 dikke truien aan en een dekentje over de benen is het wel te doen. Op de bergen richting Yellowstone ligt verse sneeuw, zien we vanaf onze plek.

Als we wegrijden geeft de auto aan dat de trailer lights een probleem hebben. Wat nu weer? Sh..., dat kan er nog wel bij. Het linker knipperlicht en linker remlicht doen het niet. Het is dan kwart voor 9 en 44 F = 6,6 C. Ik bedenk me dan dat ik nog geen dagelijkse foto van onze plek heb gemaakt. Gisteren regende het zo dat ik dacht: dat doe ik morgenochtend wel en dan vergeet je het natuurlijk.
We gaan nu eerst naar de Walmart en zullen nog een keer met Fraserway moeten bellen. Dit zal waarschijnlijk een verloren dag worden. Boodschappen gedaan en nog 2,5 gallon DEF bijgevuld, maar de melding is er nog steeds. Geprobeerd Fraserway te bellen, maar we hebben op beide telefoons geen bereik, wel internet. Wel bijzonder, want we zijn in de Walmart en op de camping ging het net wel. 

De DEF-melding is weg. We zagen 2 mysterieuze knopjes met alleen + en -. Ingedrukt en toen zei hij: Trailer disconnected en toen deden alle lichten het weer, totdat we startten en we de melding Trailer Light Module fault weer kregen. Het lijkt dus een computer probleem. Jan heeft de stekker er al uitgehaald en weer ingedaan, maar dat hielp ook niet. Uiteindelijk lukte bellen wel, maar het nummer of het netwerk is overbelast, dus je wordt er meteen uitgegooid. Nu is er tenminste een melding, eerder werden we er zondermeer uitgegooid. Of ze ons kunnen bereiken blijft ook een vraag natuurlijk. 

We hebben getankt en daar hebben we wel bereik, dus nog een keer gebeld en het was meteen raak. We kregen een latino, in elk geval iemand met een behoorlijk accent, aan de lijn en aan hem hadden we wat meer. Het zou een zekering kunnen zijn en hij zocht een garage op. Die had ik inmiddels zelf ook al gevonden, maar dat geeft niet. Die zou open zijn op zondag, dus daar gaan we heen. We kijken dan ook even of we dan de sail switch van de kachel kunnen vinden. In theorie zou die schoongemaakt moeten worden. Let's hope so.

De Walmart Car Care is open op zondag, maar doet in principe alleen banden en olie. Een behulpzame medewerker wil wel even helpen kijken waar de zekeringenbox zit, want die zit goed verstopt in de Ford F350. Hij zou ook aan de manager vragen of ze iets met de lichten konden. Uiteindelijk hebben we de zekeringen zelf gevonden: aan de passagierskant, rechtsonder bij de voeten. Maar de zekeringen zagen er allemaal normaal uit.

Alle andere garages in Cody zijn dicht op zondag. Het is inmiddels al eind van de ochtend geworde en Jan besluit om gewoon naar West Yellowstone te gaan en dan zien we daar morgen wel weer. Dan rijden we uiteraard door Yellowstone en dan hebben we tenminste nog wat te zien. 
Het weer valt tot nu toe alleszins mee. Een zonnetje en aan het eind van de ochtend zelfs 15 graden. Wij zijn wel watjes. Hier lopen er genoeg in zomerkleren met blote armen en benen en baby's met blote voetjes en wij met een dikke trui 😂.

De weg naar Yellowstone is heerlijk rustig en zoals altijd prachtig. We verwachtten op de pas door de sneeuw te moeten, maar we zien, behalve hoog in de verte, geen sneeuw. Via de oostingang komen we binnen en bij een mooi meertje stoppen we voor de lunch. 

Verderop gaan we linksaf naar West Thumb. Op de heenweg was dit gedeelte dicht, nu is het open op een deel van het pad na. Er staat niet bij waarom het dicht is. Het ziet er hier wat minder mooi uit dan in het verleden, in onze herinnering dan, maar het is een dynamisch geheel die thermische toestanden, dus er verandert nog weleens wat. Toch wel weer leuk om gezien te hebben.

Dan via de Hayden Valley, in de hoop daar wat leuks te zien, naar de west-uitgang. Dit is wel langer, maar dit vinden we mooier. Helaas geen bijzonderheden. Af en toe regent het vanmiddag, maar liever regen in Yellowstone, dan mooi weer op kantoor. O nee, we werken niet meer 😂. Het is vanmiddag gemiddeld 7 graden.
Intussen hebben we al 3 muledeer en een paar bizons gezien. Rustig richting west-uitgang tuffend, stuiten we op een enorme, voor deze tijd van het jaar, file. Daar moet wild te zien zijn. 

Rechts staan 2 bizons in een mooie setting, maar dat kan het niet zijn. Links staan de telelenzen, dus we parkeren, geen probleem, en lopen naar de overkant. Het blijken 2 elanden te zijn. Eindelijk! 💖 Een jong mannetje en een vrouwtje. In eerste instantie tussen en achter de bomen, maar later, met name het vrouwtje, in vol ornaat. We staan te genieten en ik kan een vreugdesprongetje niet onderdrukken. Dan komt het vrouwtje wat onze kant op en iemand met een teletoeter zegt: "Het wordt tijd om op te breken. These guys scare me more than bears". Elanden zijn inderdaad vaak chagrijnig en behoorlijk link. 
We hadden genoeg foto's, hoewel, nooit genoeg, dus gaan we verder.

Nog een laatste stop voor 2 elk en dan is het nog 20 minuten naar camping Wagonwheel in West Yellowstone. Daar komen we om 18.05 uur aan. 

Het ziet er in eerste instantie wat shabby uit, maar het is praktisch gelegen en bij nader inzien niet vreselijk. We hadden hier voor morgen gereserveerd, maar maken er 2 nachten van. We krijgen plek 13 😧 met full hookup en worden door de eigenaar naar de plaats begeleid. Er zijn in totaal 28 plekken. Het sanitair is oud, maar schoon en heerlijk warm. Als we het vanavond koud krijgen, ga ik een poos op de wc zitten 😂. Onder elk achterwiel een blok, niet vergeten weer mee te nemen, en dan schroeft Jan het luikje aan de buitenkant van de camper open waar de verwarming zit. Even blazen, want er is niet veel los te maken verder. Reset knopje indrukken, dicht schroeven en dan op hoop van zegen. Nu staan we naast de kerk van Jesus Christ of the Latter Day Saints en dat helpt blijkbaar, want de verwarming doet het weer. Als Jan de mail opent, we hebben ook internet hier, zit er een mailtje van Fraserway met de handleiding in. Hij heeft het niet helemaal hetzelfde gedaan, maar het werkte en daar gaat het om.

Even zitten met een biertje en wat lekkers terwijl ik schrijf en dan is het opeens kwart over 7. Tijd om eten te maken. We gooien een ribeye in de pan, bakken aardappels (volgorde andersom) en maken wat sla. Na de afwas storten we een beetje in en lezen wat en proberen ons wakker te houden voor een aflevering van CPD. Die kijken we in bed, maar geen van beiden weet hoe het afliep 😁

Gereden: 294 km

Volgende dag