De wasmachines en drogers kun je hier ook met credit card betalen. Handig, want zoveel munten hebben we niet. Het is behoorlijk aan de prijs: $ 4,- voor de wasmachine (30 minuten) en $ 2,75 voor 45 minuten droger. Als de wasmachine aan staat loop ik naar de douches, maar die gaan pas om 8 uur open. Plan B dus. Terug naar onze plek en in het sanitairblok daar föhnen, want daar is wel stroom. Dan weer terug om de was in de droger te doen en terwijl die draait, ontbijten we.
Daarna is het visitor center open en lopen we daar even binnen voor een kaartje en tips. Gezien het weer (regen) is de aanbeveling om de loop te rijden met misschien hier en daar een korte wandeling. Als we de camping afrijden staat er meteen naast de weg een hert, een muledeer. Check! Die is binnen. Helaas zal het lange tijd hierbij blijven, want Teton is ons niet gunstig gezind. Het komt vast door het weer, het zal niet persoonlijk zijn, maar toch.
We gaan eerst naar de Willow Flats, in de hoop daar een eland te zien, maar ook hier is geen enkele vorm van leven op 4 poten te bespeuren.
 |
| Zuster Anna, ziet gij al iets komen? |
De volgende stop is bij Swabacher Landing. Hier is het wat drukker; bij de kapel waren we alleen binnen. De weg is grotendeels onverhard, maar we komen gelukkig niet veel tegenliggers tegen. Het is een korte wandeling en vrij druk bezocht, maar wel een mooi stukje, al komt dat niet tot zijn recht op de foto's.
We tanken bij Colter Bay, niet het goedkoopst met $ 5,36, maar verder in het park zal het niet echt goedkoper zijn, en rijden door Teton uit en zijn nogal teleurgesteld over het weer. Dan steekt er een coyote voor ons de weg over. Geen foto mogelijk 😒
Het weer wordt wat beter en het landschap afwisselender. Teton grenst aan Yellowstone en dus rijden we er min of meer naadloos in.
We rijden langs het West Thumb gebied, maar dat is afgesloten. Er staat niet bij waarom.
We zien de stomende grond die Yellowstone zo typeert en het valt ons nu, en de komende dagen, op dat het met het koele weer veel duidelijker en op veel meer plaatsen te zien is dan in de zomer.
Als we door Hayden Valley rijden zeg ik nog dat daar eigenlijk bizons zouden moeten lopen, maar we zien niks, totdat er een kudde rechts op de berg staat in de verte en iets verderop zelfs op de weg, waardoor er een bisonjam is ontstaan. Een deel van de kudde staat links op de weg, een aantal staat rechts bij het water en een paar blokkeren lekker de weg. Op een gegeven moment komt er een ranger in een auto met zwaailicht en die schuift ze van de weg. Het effect is van korte duur, want dan komen er weer 2 en later 1 de weg over bij het water vandaan. Wij vinden het prima.
 |
| jammer van de regen |
Maar hiermee is het feest nog niet voorbij. Bij Canyon in de buurt is er weer een opstopping, hoewel niet op de weg, maar veel geparkeerde auto's en bedrijvigheid langs de weg en dat betekent vrijwel altijd wild. Er is ook een ranger bij. Er blijkt een bull elk met mooi gewei te staan grazen. We gooien de auto ook aan de kant, deze tijd van het jaar is dat mogelijk 👍, en gaan ernaartoe. We kunnen prima foto's maken. Iedereen houdt rekening met elkaar en vraagt of hij niet in de weg staat. Heel fijn. De ranger is heel relaxed en zegt af en toe dat er wat meer afstand gehouden moet worden. Iedereen schuift wat terug en gaat weer verder waar hij gebleven was. Het levert een paar mooie plaatjes op. We zijn helemaal in ons element. Wat een beetje saaie dag leek te worden, pakte nog prima uit.
Dan rijden we door naar Madison, naar de camping. We hebben hier voor 3 dagen gereserveerd. Het is inmiddels de 4e keer dat we hier staan. Om 5 over 4 komen we aan. Na de registratie, waar verteld wordt dat er nogal wat berenactiviteit is op en rond de camping de laatste 14 dagen, gaan we eerst naar het dumpstation en dan naar D146. Het is een mooie plek en we zijn er erg blij mee. Met een biertje erbij vouw ik de was van vanochtend op. Daarna gaan we nog even een blokje over de camping en gaan even bij het winkeltje naar binnen. Daar zien we dat er sterke drank verkocht wordt en we zeggen tegen de medewerkster dat ons dat nogal verbaast. Haar ook zei ze. Ze heeft tot voor een paar dagen in Grant Village gewerkt, maar dat is nu dicht en nu staat ze hier.
Ondanks het best treurige weer vandaag hebben we het toch best getroffen. Elke keer als we uit de auto waren, was het droog of drupte het maar een beetje.
Time flies, het is nu 21.05 uur en er is ook onweer bijgekomen. Jan zit lekker te lezen met de rest van zijn wijntje. Eens kijken hoelang we het vanavond volhouden. Een serie kijken zit er niet in; de regen maakt teveel lawaai op het dak en dat kijkt dan niet fijn.