Dag 25, 1 oktober, Cody


Prima geslapen en om 7 uur opgestaan. Dat is een betere tijd. Vannacht wel een keer wakker geweest en toen regende het. Vanochtend is het ook helemaal bewolkt met in de verte een stukje lichter. Omdat mijn richtingsgevoel prut is, heb ik geen idee of dat de kant is waar wij naartoe gaan.

Jan las gisteren op internet dat per 1 oktober de ArriveCan app niet meer ingevuld hoeft te worden, yeah! Vandaag ziet hij dat mondkapjes in het vliegtuig niet meer verplicht zijn, yeah, yeah 👍
Nu Fishing Bridge geen optie meer is, wordt het toch Cody en omdat gisteren en vandaag de Beartooth Hwy dicht is, due to weather, verwachten we niet dat die morgen open is, dus we volgen gewoon plan A. 

Op ons gemakje doen we de ochtenddingen, besluiten in de camper te douchen, want we hebben geen zin om in de regen naar het sanitairgebouw te lopen, en rijden om 09.03 uur bij 11 graden van de camping op weg naar Devil's Tower NM


We banen ons in de mist een weg naar Devil's Tower. Het lijkt een kansloze missie, maar je weet maar nooit hoe het verderop is. Kansloos dus 😞. Je ziet amper de voet van de berg, laat staan de top. Er is maar een klein visitor center dus daar zijn we ook snel klaar. Ondanks het weer staan er best veel auto's.



Na dit bliksembezoek rijden we via de 14 naar de snelweg I 90. Het doel is Ten Sleep, maar daar zullen we bepalen of we doorrijden naar Cody en zo een dag winnen. 
Langzaam trekt de mist op en zien we in elk geval de omgeving. Die is voorbij Moorcroft niet bijzonder meer, behalve bij Gilette, wat bijzonder lelijk is vanuit hier. Verder gaat het over de prairies en graslanden. 

In Buffalo wordt het wat lichter en krijgen we een klein zonnetje. Buffalo ziet er trouwens wel leuk uit. We tanken er en kopen verderop in Ten Sleep DEF, want daar vraagt de auto om: Diesel Exhaust Fluid. Het bonnetje gaat aan het eind van de vakantie naar Fraserway, denken we, maar later zullen we horen dat dit voor eigen kosten is en het bij het tanken van diesel hoort en als je veel kilometers rijdt, dan loop je het risico dat de DEF op is.



In Buffalo willen we afslaan naar de 16 door Bighorn Forest, maar daar heeft de navi-juf een heel ander idee bij dan wij. Ze stuurt ons van zijweg naar zijweg en wil ons dan 13 mijl over een onverharde weg laten rijden. Dat doen we maar niet, dus keren we en hebben ruim een half uur verlies. Eenmaal op de goede weg blijkt het wel een hele mooie te zijn, de Wyoming Scenic Byway 16. Echt een aanrader. Hij gaat uiteindelijk naar een hoogte van 9666 ft = 2946 m. en dan is het naar beneden naar Ten Sleep. Jammer van het weer, dat de toppen in de wolken lagen, maar we hebben er toch van genoten. Bij Ten Sleep beslissen we dat we doorrijden naar Cody. Het is nu 3 uur en we gaan toch niks doen en dan hebben we morgen een hele dag in Yellowstone.





Dan rijden we vol het slechte weer tegemoet. Het is duidelijk dat er in de verte een enorm regenfront ligt. 
Bij Warland slaan we af naar de 431 en die is op een andere manier weer mooi. Echt door de middle of nowhere met af en toe een andere auto. Wel al een poos in de stromende regen.


Halverwege komen we bij de Goosberry Badlands en dat is onverwacht mooi. We stoppen even, ik stap uit voor een paar foto's en ben 1 minuut later kletsnat weer terug. De foto's zijn dan ook niet geweldig geworden.




Aan het eind van de weg rechtsaf de 120 op naar Meeteetse en door naar Cody. We zien het wat lichter worden in de verte, maar dat is de verkeerde kant helaas. 

In Cody gaan we naar de Absaroka Bay Campground, ook een commerciële. De mevrouw bij de receptie doet er een eeuw over om ons te registreren voor site A5. Ze vertelt dat het sanitair gesloten is. Wel betalen we de volle mep, maar dat zal wel zo horen. Ze zijn hier duidelijk in de Here en dat wordt uitgebreid geëtaleerd.

In de nog steeds stromende regen doet Jan de stekker in het stopcontact, ik haal de auto leeg, tenminste wat we voorin gebruikt hebben en dan doen we in de camper de kachel aan. Eergisteren was het 28 graden, nu 8. Dat is even wennen. Drankje en chippie erbij en dan komt het wel goed. We hebben internet en Jan ziet dat er in Yellowstone 10 cm sneeuw verwacht wordt en ook na morgen blijft het, hier, slecht. We kijken morgenochtend wel op de site wat de status van de wegen is. In theorie is de oostingang gesloten en dan gaan we via Powell naar het noorden. Time will tell.
Een ding is zeker: geen bbq vanavond. Dus gaat de, goedkope, tournedos in de pan, aardappelsalade erbij en dan begeeft de kachel het. Hij slaat aan en na 1 minuut slaat hij af en dat is echt te snel. Het gas is goed want de boiler en het gasfornuis doen het normaal. We willen sowieso op tijd naar bed met ons boek en de laptop; even een andere houding dan zitten lijkt ons wel fijn en als de ogen dichtzakken is dat geen probleem, dan zijn we al op de juiste plek. 
Het is vanavond droog geworden.

Gereden: 591 km

Volgende dag