Dag 15, 21 september, Red Lodge


Vandaag is de herfst officieel begonnen.

We staan om half 7 op en gaan uitgebreid douchen op de camping. Het een heel groot unisex hok, dus gaan we samen. De een doucht, terwijl de ander de andere dingen doet en andersom. Er is ook een kacheltje. Best lekker, hoewel het hier minder koud is. Om kwart over 7 is het 6 graden en egaal bewolkt 😞. Jan ontbijt met internet en ik met dit stukje verslag. 
Vandaag moet een mooie reisdag worden. We gaan via de Chief Joseph Hwy (de 296) naar de Beartooth Pass richting oosten en met als eindpunt Red Lodge. We wilden de Beartooth Hwy eigenlijk helemaal rijden, maar doordat de noordoostingang van Yellowstone nog dicht is, kan dat niet. Hopelijk trekken de wolken wel op, want we willen wel uitzicht natuurlijk.

Om 8.15 uur rijden we bij 7 graden van de camping. Het gaat een geweldige dag worden, al weten we dat dan natuurlijk nog niet.

7 minuten later zijn we bij het Buffalo Bill Center en we zijn zeker de eersten niet. Met het kaartje van gisteren mogen we vandaag weer de hele dag rondlopen, al doen we dat natuurlijk niet. Het plan is om het Draper Natural History Museum te bekijken wat gaat over het ecosysteem van Yellowstone en dan zullen we ook nog wel even door het Whitney Western Art Museum lopen. Ook dit deel van het museum, Draper, is prachtig opgezet en ingericht en een beetje interactief. Dit v.w.b. de geluiden die de dieren maken. Je hoort sowieso steeds dierengeluiden. Ook is er een stuk over bosbranden en daar ruikt het ook naar brand. 

Buiten staan bronzen beelden en er is elke dag om 1 uur een roofvogelshow, maar dan zijn wij al weg. Het ziet ernaar uit dat ze maar 1 roofvogel hebben, een bald eagle. Die zit binnen, maar ik heb toch een provisorische foto van hem gemaakt.






Na 1,5 uur stappen we in de camper op weg naar de Parkside campground in het Gallatin NF, maar daar zijn we nog lang niet.
In Cody slaan we linksaf naar de Chief Joseph Scenic Byway.


Omdat het strak bewolkt is, verwachten we er niet veel van, maar we moeten sowieso van A naar B. Het blijkt een mooie weg, maar helaas hebben we geen mooie uitzichten. D.w.z. best wel in de verte, maar we zien geen toppen van bergen. Ondanks dat is het een mooie weg. Naar mate we vorderen, begint ook de zon harder haar best te doen en zowaar zien we een stipje blauw. Dit wordt groter en groter. Tegen het eind van de Chief Joseph SB zien we de Beartooth mooi liggen in de verte. 








We gaan eerst nog een stuk linksaf, de Beartooth Hwy op, naar Cooke City, maar niet helemaal. We keren bij een picknickplaats die best ver van de weg blijkt te liggen. Hetzelfde stuk weg weer terug en dan laten we de Chief Joseph SB rechts liggen en gaan rechtdoor.
Het weer wordt mooier en mooier, net als de omgeving. Wat een bofferds zijn we weer. Het landschap is zeer afwisselend, soms enorme vergezichten, soms wat bossiger, hier en daar een meer en als we hoger en hoger komen wordt het nog mooier. Boven de boomgrens zien we bergweides en zelfs hier en daar nog een plukje sneeuw. 
Bij de Top of the World Store, die dicht is, stoppen we voor de lunch. Het uitzicht is hier ook prachtig. In een brochure over Red Lodge staat ook de Beartooth Hwy beschreven en de highlights volgen we, al is het achterstevoren, want zijn natuurlijk niet in Red Lodge gestart.




West Summit Overlook



De Beartooth in de verte







We volgen punt 11 (Top of the World Store) t/m 2 (Rock Creek Switchbacks). Vanaf punt 11 wordt het pas echt mooi, al is dat bijna niet mogelijk meer. 
De West Summit Overlook is de volgende stop, al gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat we al een klein fotostopje ietsje eerder gemaakt hebben.
10.947 ft (3336 m.) hoog is het hier. Door naar punt 8 waar je de Bears tooth goed tussen de andere toppen kunt zien. Bij punt 7 staat in de folder dat je er mountain goats zou kunnen zien, maar die zijn er niet. Wat verder zegt Jan net dat het daar waarschijnlijk te hoog voor ze zal zijn en nog geen 2 minuten verder, bij het Beartooth Basin, het skigebied, staat bij de parkeerplaats een mountain goat die zich rustig in volle glorie laat fotograferen. We zijn niet alleen hier. Ook over de rand in het dal is het heel mooi met 2 meertjes, gescheiden door een smalle landbrug. Dan worden mensen overmoedig en gaan steeds dichter naar de geit, totdat die het genoeg vindt en verdwijnt. Ik kan zulke mensen niet uitstaan.

We stuiteren van blijdschap naar de camper en rijden over de staatsgrens Montana in. Hier staat het hoogste State Welcome Sign van Amerika. Hier is ook de 45e breedtegraad, precies tussen de noordpool en de evenaar, maar dat bord is weg. 

Bij het zicht op Hellroaring Plateau stoppen we en zien we een eekhoorn, een chipmunk. Dat verbaast ons, zo hoog. Hij is aan mensen gewend en hoopt wat te krijgen. Er is nog een ander echtpaar en hij klimt zelfs bij de man op zijn schoen. 
Punt 3 op de route is de Vista Point Rest Area. Hier zijn veel chipmunks die constant gevoerd worden en er dan ook om vragen. Ze zijn heel snel en gaan holletje in en holletje uit, als was het een klucht van John Lanting.



Inmiddels zijn we lager gekomen en doemen de wolken weer op waar we de hele middag dus boven gezeten hebben. 
We rijden via punt 2, het laatste voor ons, over de Rock Creek Switchbacks, de haarspeldbochten. Ondanks dat we door de dunne wolken rijden is het toch prachtig en dit geeft het wel een bijzonder sfeertje. 
Wat een ongelooflijk mooie weg was dit. We hebben al veel mooie bergwegen gereden en veel wegen worden gekwalificeerd als De Mooiste, maar we vinden dat deze het predicaat pas echt verdient.




Meteen onderaan links gaat het naar de camping, al missen we die afslag even, maar een paar honderd meter verderop kunnen we keren. 
We moeten naar de Upper Parkside Campground, site 8. En dan vallen we weer bijna van onze stoel, want dit is ook al zo prachtig. Het wordt bijna vervelend om te zeggen. Onder de bomen, aan de snelstromende rivier. Het enige wat mist is een beer. Ook hier weer ontzettend veel warnings dit en warnings dat. Nog nooit zoveel waarschuwingen gezien als de laatste tijd en nog nooit zo weinig beren.


We wandelen een blokje over de kleine camping, 15 plekken, en ik gooi het op een akkoordje met een eekhoorn. Als ik beloof hem niks te doen, dan blijft hij zitten voor een foto.



Weer terug in de camper ga ik schrijven en Jan de administratie doen en dan breekt zelfs hier de zon nog even door. We lezen en kletsen wat en eten op tijd omdat het wat vroeger donker gaat worden. Kip van de bbq met sla met andere dressing en gebakken aardappels. Na de afwas zet ik wat foto's over. Niet dat we internet of zelfs maar bereik hebben, maar dan kan het morgen als we ergens langskomen waar dat wel het geval is.
Eerst lezen we nog wat, maar we krijgen het koud en schuiven met boek en laptop in bed. Na een aflevering van CPD gaat Jan slapen en ik lees nog een stukje. 

Het was vandaag bovenop de berg eigenlijk het warmst: 15 graden en hier beneden 8, maar door de vochtige lucht voelde het blijkbaar kouder aan. Vanavond laat en vannacht heeft het wat geregend. Goed geregeld 👍

Gereden: 205 km