Vanochtend om half 7 opgestaan en om 7.43 uur bij 1 graad vertrokken naar Old Faithfull om vandaaruit naar het noorden de interessante punten aan te doen. We weten dan nog niet dat het eind van de middag la pièce de la résistence zal zijn.
Maar eerst de geisers. Het is behoorlijk mistig en we hebben onze twijfels of we wel wat zullen zien straks. Er staan maar een paar auto's op de parkeerplaats bij Old Faithfull, ongeveer 5% van wat er kan staan. De mist is dan wat opgetrokken en het ziet er goed uit. We hebben geen idee hoe laat hij uitbarst, maar we gaan gewoon wachten. Heerlijk om weer alle ruimte te hebben.
Old Faithfull barst altijd braaf op tijd uit met plus of min 10 minuten. Hij zou om 8.43 uur moeten gaan, maar was 10 minuten eerder en dat was fijn. Op dat moment hebben we een prachtig blauwe hemel. Gelukkig waren er nu geen mensen die gingen aplaudiseren.
Hierna gaan we naar het visitor center. Heel bijzonder om er op een gegeven moment helemaal alleen te lopen. We kijken ook naar de film van een kwartier over de thermische activiteiten in Yellowstone. Dan nog even het winkeltje in en dan door naar de Old Faithful Inn. Prachtig gebouw, helemaal van hout, met een prachtige lobby. In zulke hotels moet ik altijd de wc's zien 😂. Ook mooi met zware, echt marmeren tussenwanden en leuke tegels in reliëf met dennenappels en om en om een hert en een beer.
De volgende stop is Biscuit Basin. We kunnen prima parkeren en wandelen langs de geisers die met hun stoom de mist, die weer wat was komen opzetten, wat versterkte, maar de foto's en ook die van de andere geisers en thermische stukken zijn mooier geworden dan verwacht. De camera ziet meer kleur dan wij op dat moment. Blijkbaar net zoiets als met het noorderlicht.
Maar eerst de geisers. Het is behoorlijk mistig en we hebben onze twijfels of we wel wat zullen zien straks. Er staan maar een paar auto's op de parkeerplaats bij Old Faithfull, ongeveer 5% van wat er kan staan. De mist is dan wat opgetrokken en het ziet er goed uit. We hebben geen idee hoe laat hij uitbarst, maar we gaan gewoon wachten. Heerlijk om weer alle ruimte te hebben.
Old Faithfull barst altijd braaf op tijd uit met plus of min 10 minuten. Hij zou om 8.43 uur moeten gaan, maar was 10 minuten eerder en dat was fijn. Op dat moment hebben we een prachtig blauwe hemel. Gelukkig waren er nu geen mensen die gingen aplaudiseren.
Hierna gaan we naar het visitor center. Heel bijzonder om er op een gegeven moment helemaal alleen te lopen. We kijken ook naar de film van een kwartier over de thermische activiteiten in Yellowstone. Dan nog even het winkeltje in en dan door naar de Old Faithful Inn. Prachtig gebouw, helemaal van hout, met een prachtige lobby. In zulke hotels moet ik altijd de wc's zien 😂. Ook mooi met zware, echt marmeren tussenwanden en leuke tegels in reliëf met dennenappels en om en om een hert en een beer.
De volgende stop is Biscuit Basin. We kunnen prima parkeren en wandelen langs de geisers die met hun stoom de mist, die weer wat was komen opzetten, wat versterkte, maar de foto's en ook die van de andere geisers en thermische stukken zijn mooier geworden dan verwacht. De camera ziet meer kleur dan wij op dat moment. Blijkbaar net zoiets als met het noorderlicht.
Bij Grand Prismatic Spring is het wel druk, maar er is nog 1 RV plek en we hebben er tenslotte maar 1 nodig. De brillenglazen beslaan regelmatig, dus die doen we af en toe maar af. Het is heerlijk weer, ondanks dat het maar 5 graden is, en we lopen te genieten. Yellowstone is echt mijn favoriete park. Zo divers. En wat is Moeder Aarde toch mooi 💖.
 |
| Af en toe zie je even niks |
De Great Fountain Geyser rijden we per ongeluk voorbij. Dan is het een stuk rijden en al die tijd zien we geen wild. Daar balen we een beetje van, want de herfst is dè tijd om wild te zien zeggen ze. Dan zijn ze op de open vlaktes waar je ze goed kunt zien. Nou, volgens mij zijn ze gewoon op vakantie of zo. Vrij na het hoogseizoen 😁
Op naar Norris. Daar lopen we naar het Porcelain Basin en dat ligt er weer mooi bij, waarschijnlijk door de regen van gisteren en wellicht daar voor. De laatste keer dat we hier waren was het nogal droog en dan wordt het een grijze boel. Aan het begin van de trail ligt een stoomgat wat behoorlijk fanatiek bezig is. Veel gebrom en gestoom. We lopen het stuk rechts en een stukje door het midden.
Hierna eten we op de parkeerplaats even een boterham. Op dat moment regent het even, maar daar hebben we geen last van. Dan vervolgen we onze reis.
Bij Roaring Mountain stoppen we even voor een foto en in de buurt van Obsidian Cliff stoppen we op een parkeerplaats in de hoop een eland te zien. IJdele hoop blijkt.
Sheepeater Cliff is verboden voor RV's, dus dat kunnen we overslaan.
Sheepeater Cliff is verboden voor RV's, dus dat kunnen we overslaan.
 |
| Het glimmende zwarte gesteente is obsidiaan |
Het stuk bij Golden Gate blijkt heel mooi. Ruige rotsen met een weg daar tussendoor. De brug bestaat al sinds 1885 en is in 1900, 1933 en 1977 vernieuwd, steeds aangepast aan de eisen van de tijd.
In Mammoth Hot Springs hopen we elk te zien, want die bivakkeren daar vaak. We parkeren de camper zonder problemen en lopen langs het lower terrace. Het grootste stuk is nog steeds niet actief. Hoe mooi was dat in 1995 met de felle kleuren. Gelukkig is er om de hoek toch weer activiteit, in tegenstelling toen we er in 2006 waren. Toen was vrijwel alles, op een klein stukje na, grijs en grauw. Ook wat verderop stroomt weer water en dus is het kleurrijker.
We willen naar beneden en aan de kant van het dorp nog een stuk bekijken, als we aan de overkant een hoop mensen zien staan kijken en wijzen. Dat betekent vast wild en hier zeer waarschijnlijk elk. Dus eerst daarnaartoe, want die terrassen blijven wel liggen en wild heeft pootjes. Goede keuze. Er ligt een kleine kudde elkdames en een mannetje zou net een ander mannetje weggejaagd hebben. Dat hebben we dan wel gemist, maar we zijn hier al zeer blij mee; in ons nopjes. En dat is nog maar het begin. De bull komt weer terug en probeert zijn meiden bij elkaar te drijven. Dat valt niet mee, want het zijn eigenlijk 2 groepen. Er ontstaat flink wat consternatie als hij richting mensen komt en de rangers, 4 in totaal verspreid over links en rechts, hebben de grootste moeite om het publiek op afstand te houden.
Dan zien we een tweede mannetje, maar dit is een jonge en bovendien heeft hij een gehavend gewei. Een helft is normaal, maar de andere helft lijkt voor zijn gezicht te hangen. Op de foto ziet het er ook niet echt als een gewei uit, dus hoe het precies zit, weten we niet. Hij denkt 2 dames te hebben, maar dat heeft hij mis. Hij wordt verjaagd door de grote man.
Even lijkt de rust weer te keren, maar hij heeft zijn zaakjes niet goed op orde, want aan de overkant van de weg staan ook een paar hindes. Die moet hij toch echt gaan halen en de rangers worden nu echt nerveus, evenals de eigenaresse van de winkel, die iedereen roept bij hem weg te gaan. Het kan inderdaad een gevaarlijke situatie worden. Wij staan eerst bij de winkel en later op de veranda van het pand ernaast. De rangers vinden dit geen veilige plek. Ze willen iedereen bij de benzinepomp hebben, maar dat lijkt ons nogal raar. Het is helemaal open daar. Uiteindelijk gaat de bul verder richting het dorp en kunnen wij naar de auto. Dat was pas een mooi einde van de middag.
We rijden in een keer door naar de camping. We stoppen alleen nog heel even voor een foto van een eenzame bizonstier. We hebben enorm geboft met het weer. Het was een heerlijke 16 graden vanmiddag. Onderweg zagen we dat het goed geregend had. Dat hebben we gelukkig gemist.
Op de camping begin ik met het verslag en Jan bekijkt de instellingen van mijn fototoestel als ik door het raam achter hem, in onze achtertuin, 4 elk zie lopen. Hop naar buiten. Hierna moeten we toch echt eten maken, maar na een poosje komen de dames weer terug en nu wel heel dichtbij, dus eten we wat later. Het eten smaakt overigens prima. Ribeye uit de pan, want Jan had, terecht, geen fut meer om de bbq aan te steken. Tomatensalade en aardappelsalade erbij en na de afwas het verslag verder schrijven. Het regent dan weer een beetje. We taaien vroeg af met ons boek, want we willen morgen vroeg naar de Lamar Valley, of in elk geval tot zover we kunnen komen.
 |
| Vanuit de deur van de camper, zonder zoom |
Gereden: 168 km