Als ik als 2e douche lijkt het water wel erg snel op. Hoe kan dat nou? We hebben gisteren getankt en we hebben veel vaker na elkaar gedoucht. Waarschijnlijk was het mijn eigen schuld en heb ik het pauzeknopje op de doucheknop niet ver genoeg teruggedrukt na het inzepen 😬
Bij het ontbijt zet ik de foto's over. Het is nog wel bewolkt, maar het lijkt wat dunner. Helaas geen bizons in onze tuin.
8.42 uur en 9 graden: vertrek naar Theodore Roosevelt NP South Unit. Het weer ziet er niet zo veelbelovend uit vandaag, maar wie weet wat de dag nog brengt. Eerst even langs het dumpstation het douchewater lozen en nieuw water tanken. Achter ons stopt een grote A-class en de eigenaar knoopt, zoals een goed Amerikaan betaamt, een praatje aan. Hij zegt dat de zuid unit t.o.v. de noord unit op een schaal van 10 een 1 is en noord een 10. We zullen zien.
Net buiten het park lopen 3 beesten. Ik kan niet op de naam komen. Schapen, herten, geiten, wat is het nou? Is het Super Grover? Nee, het zijn 3 muledeer. Een moeder met 2 grote kinderen. Ze steken veilig de weg over en we gaan verder.
Inmiddels is de klok weer een uur versprongen en dus is het een uur vroeger.
Het landschap is niet heel bijzonder en behalve Grassy Butte is er geen teken van leven. De benzinemeter gaat steeds lager en ik wordt daar altijd ongemakkelijk van. De auto gaat ook al roepen dat het tijd wordt om te tanken en dan doemt er uit het niets en in het niets een groot tankstation op, wat nog goedkoop (alles is relatief) is ook met $ 4,89. Er gaat 30 gallon en een klein beetje in, ongeveer 115 liter.
Verder over de rechte weg met koeien, graan (gemaaid) en olie tussen de heuvels. Bij Frybourg in de buurt is nog een goedkopere pomp, $ 4,39, maar dat hadden we zeer waarschijnlijk niet gehaald.
Het eerste teken van het park is het visitor center bij Painted Canyon. Hier gaan we naar binnen en ik zie een cadeau voor Idse, het boek The Rise of Theodore Roosevelt, maar ik ben zo dom het niet te kopen. Er is nog een vistor center, dus dan daar maar.
Als we uitkijken over de Painted Canyon, breekt de zon door. De temperatuur was al aan het oplopen. Wordt het toch nog een aardige dag.
De ingang van het park ligt na afslag 27, maar die is afgesloten, dus moeten we de volgende, 24, nemen. Het blijkt dat het park, alle waarschijnlijk, vandaag gratis is, want het is National Public Lands Day. Maakt voor ons niks uit met onze jaarpas. We krijgen het parkfoldertje en gaan ook dit visitor center in. We kijken de film, in 2 delen, want we schuiven eerst tegen het eind aan en zien later het begin. Ik ga op zoek naar het boek, maar er staat alleen een behoorlijk beschadigd exemplaar. Ik vraag of ze nog een andere hebben, maar het is end of season, dus helaas. Ik ga geen vodje cadeau geven, dus hopen we het ergens anders nog tegen te komen. We denken dat hij het wel interessant zal vinden.
Behalve de film staat het hele visitor center in het teken van Theodore Roosevelt. Het is mooi opgezet en heel interessant.
Buiten staat nog de Maltese Cross Cabin, waarin TR tijdelijk gewoond heeft en die overgeplaatst is naar hier.
Medora ligt tegen het park aan en we gaan daar wat souvenirshops in en uit, maar vangen bot. Het is wel een leuk klein dorpje in westernstijl
Dan weer langs de ingang en dan echt het park in. De rondweg is op dit moment geen rondweg, want er is een stuk, van even voor de Peacefull Valley Ranch tot aan de Badlands Overlook, afgesloten i.v.m. roadworks. Je moet dus heen en weer. Normaal is het 58 km rond, nu wat meer door het retourtje.
We hebben plek 35 op de Cottonwood Campground gereserveerd en gaan eerst even kijken waar die is. Veel bomen, grote plek.
Dan naar de loop die geen loop is. Bij de prairiedog town stoppen we en staan even te kijken als een meneer terugkomt uit het veld en zegt dat daar verderop wilde paarden lopen. Check! Dan gaan we daarheen. Met het gevoel dat we een bordje "Don't walk on the grass" gemist hebben, want we zijn alleen, lopen we tussen de holen van de prairiedogs en de bizonmest door in de hoop geen ratelslang tegen te komen. Het is best een eind lopen, maar dan zien we in de verte een kudde van een stuk of 10 paarden, schimmel en bruin. We zoomen verder in en zien ze. We lopen er nog wat verder naartoe. Dat is nodig, want zij lopen van ons af en staan in het hoge gras.
De prairiedogs hier zijn een stuk schuwer dan die van gisteren. Ze maken een hoop kabaal en vluchten snel als we eraan komen. Heel anders dan gisteren.
Dan zie ik rechts van ons nog een clubje van 3 (jonge hengsten blijkt later) staan en dus lopen we die richting op. Ze staan in laag gras en zijn dus goed te zien. Daar genieten we even van totdat ze ons ook zien en enthousiast naar ons toe komen. Dat was nou ook weer niet de bedoeling. Ik ben gek op paarden, maar het moet wel leuk blijven. We gaan dus terug en ze blijven ons even volgen. Dat voelt niet lekker. Op een gegeven moment staan ze stil met de neus en de bovenlip in de lucht te flemen, waarschijnlijk ruiken ze de merries van de andere kudde, en gaan ze die kant op.
We vervolgen de rondweg die geen rondweg is. Dan staat er een bord dat de weg gesloten is voor langere voertuigen omdat er verderop weinig ruimte is om te keren. Wat lang is staat er niet bij. Wij vinden ons niet lang en rijden door. Geen probleem voorlopig. Dit stuk park is echt anders dan de north unit. Veel glooiender en groener en minder ruige rotsen. Er zijn wel kleine hoodoo's, maar minder prominent en ook geen fratsen van de natuur zoals de cannonball concretions. Toch vinden we het wel mooi en vervelen ons geen moment.
Hier en daar stoppen we voor een foto of een kort loopje en soms staan we even stil om een foto van een pronghorn te maken. Dat moet snel, want er komt een auto aan. Het is niet druk, maar we zien regelmatig een auto. Bizons hebben we echter nog niet gezien. Er zijn 2 kleine weggetjes naar Buck Hill en de Coal Vein Trail, maar die durven we niet aan. Don't push your luck. Bij het pad naar de Old East Entrance Station keren we. We hadden nog 1,5 mijl verder gekund. Bij de eerstvolgende parkeerplaats smeren we een boterham. Heerlijk rustig hier en prima uitzicht.
Verderop staat een file en is een hoop bedrijvigheid. Dat komt omdat de wilde paarden nu van de berg af komen en de weg oversteken. Daar gaan we natuurlijk ook even naar kijken.
Op de terugweg zien we voor het eerst bizons. Eerst een kleine kudde en later een stier alleen, die midden op de weg loopt. Het is net voor een bocht, dus we blijven er maar even achter. Hij. Loopt. Erg. Langzaam. Na nog een pronghorn op de foto gezet te hebben, zijn we alweer een heel eind op weg naar de camping.
We komen om kwart over 3 op de camping, leggen 1 blok onder elk achterwiel en dan gaan we lekker even in de zon zitten. Het was een heerlijke 21 graden vanmiddag, maar wel af en toe een frisse wind. Een klein uurtje later schuift er een wolk voor de zon en ga ik naar binnen waar Jan op bed ligt te lezen.
Omdat het nu vroeg donker is, eten we op tijd. Ribeye op de bbq, mixed salad en aardappelsalade. We bekijken de foto's van vandaag en zijn best tevreden. Na de afwas ga ik schrijven en later lezen, maar ik heb vanmiddag mijn boek uitgelezen, dus dan moet ik altijd even omschakelen voor een nieuwe. Jan leest verder. Het boek voor Idse moeten we maar op Amazon o.i.d. bestellen.
Tegen half 9 hoor ik een aantal coyotes rond de camping huilen en later hoor ik een uil. We kijken een aflevering van CPD, maar ik krijg er niet veel van mee. Dan nog maar wat lezen, maar na 3x dezelfde bladzijde doen we het licht maar uit. De coyotes laten weer van zich horen. Het lijkt wel een hele roedel en vlakbij. Leuk.
Gereden: 202 km